QEEG- Χαρτογράφηση Εγκεφάλου

Μια απλή, ανώδυνη διαδικασία!

Πώς γίνεται το QEEG

Τοποθετώντας στο κρανίο ένα σκουφάκι που μοιάζει με αυτά της κολύμβησης.

Το σκουφάκι αυτό έχει ενσωματωμένα 20 ηλεκτρόδια σε συγκεκριμένα σημεία -που καθορίζονται από το Διεθνές Σύστημα Τοποθέτησης Ηλεκτροδίων 10-20. Στην υποδοχή του κάθε ηλεκτροδίου τοποθετείται ειδική πάστα αγωγιμότητας, που σε συνδυασμό με τη σωστή επαφή με το κρανίο εξασφαλίζει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

Μετά την τοποθέτηση, ο ειδικός εξετάζει μεθοδικά την ορθότητα της καταγραφής των εγκεφαλικών κυμάτων από κάθε ηλεκτρόδιο

.

– Όσο καλύτερη η επαφή, τόσο ακριβέστερη η καταγραφή της εγκεφαλικής δραστηριότητας.

– Το καλώδιο κάθε ηλεκτροδίου μάς δίνει ένδειξη για τον βαθμό της αγωγιμότητας -της αντίστασης ροής του ηλεκτρικού φορτίου.

– Αμέσως μετά την προετοιμασία, ο εκπαιδευόμενος καλείται να ακολουθήσει τις οδηγίες του ειδικού, καθήμενος πολύ ήρεμος, αρχικά με τα μάτια ανοιχτά και στη συνέχεια κλειστά.

– Ο υπολογιστής με τον οποίο είναι συνδεδεμένα τα ηλεκτρόδια, καταγράφει ταυτόχρονα για όλα τα σημεία τη θέση και ένταση για κάθε μία από τις ομάδες εγκεφαλικών κυμάτων.

Αξιολογώντας την καταγραφή σημείο προς σημείο ο ειδικός επιλέγει συνολικά 30’’ «καθαρών» δεδομένων.

Με βάση τα δεδομένα αυτά, ειδικά προγράμματα διαμορφώνουν μία φασματική ανάλυση, μία τοπογραφική χαρτογράφηση, καθώς και μία αναφορά βάσης δεδομένων -η οποία μπορεί να συγκριθεί τόσο με άλλες καταγραφές του ίδιου ατόμου, όσο και καταγραφές τρίτων.

Τα προγράμματα αυτά είναι στο σύνολό τους εγκεκριμένα από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων & Φαρμάκων (FDA 510k Compliant K041263).

Σε πρώτη φάση, το ακατέργαστο (raw ή spontaneous) καταγεγραμμένο εγκεφαλογράφημα εισάγεται στο πρόγραμμα Neuroguide. Χάρη σε αυτό μπορούμε και χαρτογραφούμε την εγκεφαλική δραστηριότητα με βάση στοιχεία όπως η ένταση των εκπεμπόμενων συχνοτήτων, η κυριαρχία τους, η ταχύτητα προσαρμοστικότητας των νευρώνων, η συμμετρία, καθώς και η συνοχή και η φάση μεταξύ γειτονικών περιοχών ενδιαφέροντος. Ταυτόχρονα, μπορούμε να παρατηρήσουμε σε πραγματικό χρόνο την μορφολογία του φάσματος έντασης (μV) ως προς την συχνότητα (Hz). Η χαρτογράφηση αυτή χρησιμοποιείται και ως βάση για την τρισδιάστατη απεικόνιση της δραστηριότητας του εγκεφάλου.

Ο προσδιορισμός βάθους ήταν ανέκαθεν μια πρόκληση για κάθε έρευνα μέσω ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων.

Ένα σήμα που ανιχνεύεται στον εγκεφαλικό φλοιό αποτελεί συνδυασμό κυμάτων που φτάνουν εκεί από διαφορετικά επίπεδα κατά τον κάθετο -αλλά και διαμήκη- άξονα του εγκεφάλου. Ο εντοπισμός και καθορισμός τόσο του βάθους, όσο και της έντασης ενός σήματος, είναι η απάντηση στο λεγόμενο “the inverse problem”. Μια απάντηση, που δόθηκε μετά από χρόνια ερευνών και υπολογισμών μέσω του μοντέλου Low-Resolution Electromagnetic Tomography (γνωστού και ως LORETA*).

Χάρη στο LORETA, μπορούμε να προσδιορίσουμε το ακριβές σημείο εκπομπής των κυμάτων που λαμβάνουμε στον εγκεφαλικό φλοιό, εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο τις δυνατότητες της Νευροανάδρασης σε σημεία που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν “τυφλά” για το εγκεφαλογράφημα.

*(Pasqual-MarquiR.D., MichelC.M., LehmannD., 1994. Low-resolution electromagnetic tomography: a new method for localizing electrical activity in the brain.IntJPsychophysiol. Oct;18(1):49-65.).